Przewóz zwłok z Holandii – kto za niego odpowiada?
Śmierć najbliższych to zawsze dramatyczny moment w życiu każdego człowieka. Zwykle wyjeżdżając za granicę, nie myślimy o tym, że może wydarzyć się coś złego. Niestety takie sytuacje się zdarzają i warto wiedzieć, jak wygląda procedura sprowadzenia zwłok.
Transport zwłok
Cała procedura może wydawać się skomplikowana, dlatego na rynku pojawia się coraz więcej firm specjalizujących się w załatwianiu wszystkich formalności. Oprócz organizacji ceremonii pogrzebowej firmy biorą na siebie również przewóz zwłok z Holandii do Polski. Jeżeli sami zdecydujemy się na organizację transportu, musimy najpierw złożyć odpowiedni wniosek u właściwego starosty. Wniosek ten musi zawierać wszystkie niezbędne dane zmarłej osoby. Do wniosku koniecznie trzeba dołączyć akt zgonu. Odpowiedź otrzymuje się zwykle w ciągu 3 dni.
Jeśli osoba była ubezpieczona, to koszty transportu ponosi ubezpieczyciel. W innym przypadku opłaty przechodzą na rodzinę. Cena przewozu jest zwykle uzależniona od firmy, która zazwyczaj dokonuje wyceny indywidualnie. Warto dodać, że skremowane szczątki można przewozić dowolnym pojazdem. Muszą być one jedynie odpowiednio zabezpieczone.
Niezbędne dokumenty
Niestety sprowadzenie zwłok wymaga wielu formalności. Wykaz dokumentów określany jest przez rozporządzenie MZ z 27 grudnia 2007.
Tylko uprawnione osoby mogą składać takie zaświadczenia:
- małżonka/ małżonek osoby zmarłej,
- dzieci i wnuki,
- rodzice i dziadkowie,
- krewni do czwartego stopnia pokrewieństwa.
Dodatkowo mogą to być też osoby, które dobrowolnie zobowiązały się zająć sprowadzeniem zmarłego.
Dobrym rozwiązaniem jest zatrudnienie Funeral Zakład Usług Pogrzebowych, który dopełni wszystkich niezbędnych formalności.
Jeżeli w akcie zgonu nie ma informacji o przyczynie śmierci, należy przedłożyć dokument, który wykluczy choroby zakaźne. Wykaz jest dostępny w Rozporządzeniu Ministra Zdrowia z 6 grudnia 2001. W przypadku chorób takich jak cholera, dur, nosacizna, dżuma, wąglik, trąd czy wścieklizna, pozwolenia są wydawane po minimum dwóch latach od daty zgonu.